Yıkık bir şehir gibiyim.Onarılmaz, onarılsa da adam olmaz.Hayat bazen göz kırpar sana.Nefesin nefesime dokunur.Ruhun ruhuma.Gök parçalanır da sel sarar ya her yeri yıkar, geçer.Böyle birşeydi seni bayrağa sarılı yolcu etmek.Sen, her şeye yakışan sen, sanki yakışmıyordun babam o yollara.
Limon ağacına bakan bir balkonum var.Keşke burada seyreylesek küçük sarı mucizeyi senle.Evelsi gündü.İrem izinliydi.Kahvaltımızı etmiş ana kız tellendiriyoruz püfür püfür.Saçlar dağınık,üstünde pembe mikili bir pijama ve dilinde bir türkü tutturmuş mırıldanıyor.Yedi yirmi dört açık radyomda ayrı telden eşlik ediyor ortama.Evimizin mutfağında seninde seksenli yıllardan kalma radyon vardı ve kendimi bildim bileli çalardı.Sadık dostlarından biriydi.
İrem çok büyüdü dedesi.Tam bir yol arkadaşı,dert ortağı,sırdaşım,yoldaşım oldu.Beni her zaman anlayan bir evlada sahip olmak çok hoş.Seni seven,saygı duyan,seni kaybetmekten korkan küçücük yüreğinde saklı minik elleri büyüdü babam.Bugünlerde belli ki sıkıntılı deli danalar gibi yemek yiyor.Üç gün sonra her şey yoluna girer ve yine rejim krizleri başlar.Genelde son derece neşeli,enerjik.Baksan gençliğimi görüyorum onda.Bir bilsen kardeşine küçük evhamlı bir anne.Sen küçükken de kızımı çok severdin dedesi."Bu kızın içine cüce kaçmış"derdin.İçinde tutmaz, hemen olmazsa da mutlaka söyler derdini.Ama ben istiyorum ki bir bakışta sevincini de üzüntüsünü de anlayabileyim.Senin gibi.Babam gibi.
İremim bana söz verdi baba.İnsanları,kuşları,taşı toprağı sevecek.Özenle sakladığı albümünde akrabaları,arkadaşları,eşi dostu baki kalacak.Vatanını sevecek.Başka bir şehirde depremler olsa acısını yaşayacak huzurla yattığı yatağında.Çıplak ayaklı bebelere çorap,ceketi yamalı ninelere ilmek olacak.Babasına,atasına ,örfüne,adetine sadık bir insan olarak yürüycek yolunda.İremim bana söz verdi.Kızım her zaman sözünü tuttu,tutar babam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder