Şimdi ruhun nerede, nasılsın?
Bilemiyorum beni görüyor, uyurken saçlarımı seviyor musun?
Bilmiyorum benim özlediğim gibi sende özlüyor musun?
Sensiz hiçim baba, sensiz hainim. Seni benden alan Azrail'in kini, hayatın kini sardı nefesimi. Sensiz bu beş kuruşluk dünyaya bazen katlanamıyorum.
Annem iyi, kardeşlerim, torunların, geride bıraktığın namusum şerefim iyi. Gel gör ki ben iyi değilim. Zaman dediler, geçer dediler, alışırsın dediler bana yalan söylediler. Kokuna doyamadığım boynunda başım, sana akıttığım her damla yaşım, gül kokulu evlatlarımın omzuna akıyor artık. Onlara bakma gücünü bile senden alıyorum. Kaderimi azat ediyorum babam. Çocuklarımı, annemi, kardeşlerimi, bahçemi, yatağımı yastığımı seviyorum. Gittiğinden beri kabak çekirdeğini evime almıyordum çünkü sen çok severdin. Dün pazardan aldım. Dedim ya azat ettim. Küstüğüm şeylerle barışmaya başladım. Hayatla da... Ama yine de bil ki ben hep seninleyim. Her şey dilimden senin pamuk kalbine. Hala seninleyim. Oradaki meleklere haber uçursana, sık sık rüyama getirip, kavuştursunlar babama...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder