Bizim evde bayramlar her zaman tazeliğini ve canlılığını korurdu.Hani bazen duyardım"Off ya yine bayram geldi.Yine bir sürü telaş,ısrar ve gezme"diye.Sabahın altısında açardım gözümü. Demlenmiş çayın kokusu ve yüzümü ısıtan güneşle.Bir de anamın gülüşü eklendi mi günaydınıma,bayramlar bayram olmuştu bile.Az sonra kapı çalar Mustafam ve sen bayram namazından gelirdiniz.Sevincin hazırladığı soframıza,Neşe çayları doldururdu.Bol muhabbetli kahvaltıdan sonra sırayla,ama hep aynı hizada,annem önde biz arkada elini öper harçlıkları cebe indirirdik.Kuran okurdun ölmüşlerine.Hatim indirirdin.Hemen yanıbaşında hayran hayran izlerdim seni.
"Bir adam,bir gün,bir yetimin ayağından diken çıkarmış ve adama allah ne gül yolları açmış"Bayram sabahı dinlediğim menkıbelerden biriydi bu ve ben aklıma bir bir kazirdim bu dersleri.Yanagıma bir buse kondurur beraber salona geçerdik.Annem de sende ailenin büyükleri olduğunuz için oldukça kalabalık olurdu misafirimiz.Canım annem,özverilim,kalbi güzelim hiç bıkmadan, oflamadan ağırlardı tek tek.Bizi de gönderirdin büyüklerimize.Bayramlaşalım diye.Nereye gidersek gidelim akşam soframıza mutlaka zamanında ve eksiksiz otururduk.Bize eğer kalbimizden yeşil bir dal sarkıtırsak,mutlaka bülbüller konar diye öğrettin.Öyle de oldu.Sevdik,sevildik,Saygı duyduk,saygı gördük.Dili uzun olanın kalbi kısa olurmuş diye ağzımızdan çıkan her kelime binlerce minik süzgeçten geçirdik.
Bizim evde bayramlar bayram kokardı.Aslına baksan yıllardır sensiz bayramlarımızda, tıpkı sen varmış gibi düzen işlese de, bunu başarsak ta biliyorum ki hepimizin sol yanı eksik.Annem eksik.Kardeşlerim eksik.Gözyaşımız bilmez neden ağladığını.Neden içe aktığını.Bayram sabahlarımız güzel olmasına yine güzel sadece kaldık KAHRAMANSIZ.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder