Hani derler ya, ''Tek derdim sensizliğim...''
Gece boyunca buğulanmış otobüs camında gözlerim kapalı ve yine aklımda sen... Kaç gündür derdindeyim. Seni görememenin, kokuna duyduğum hasretin birleştiği an bu an. Vuslat...
Epey oldu rüyama da gelmiyorsun. Uyandığımda gitmemen için yalvardığım saniyeler aklımda. Aslında her gün sana bir şeyler yazıyorum. Yedi yıldır bu böyle... Bazen okuduğum kitabın arasında, bazen seyahat çantamda, bazen kızımın yastığının altında rastlıyorum onlara...
Sana söyleyecek o kadar çok şeyim varken, sadece yazmakla yetinebiliyorum. Ama ben seslerin, insanların bir gün yok olsa da yazıların olmayacağını biliyorum.
Biraz sonra otobüs çay molası verecek. Ne çok severdin değil mi? İki çay söyleyeceğim... Biri benim biri senin. Bazen molalar hiç bitmesin istiyorum. Sen aklımdayken o an dursun istiyorum. Çok özlüyorum baba ne yapayım çok özlüyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder